Komunikat Kurii Metropolitalnej Szczecińsko-Kamieńskiej; 150. rocznicy śmierci założycielki żywego Różańca, Sługi Bożej Pauliny Jaricot (9 stycznia 2012 r.).

Komunikat Kurii Metropolitalnej Szczecińsko-Kamieńskiej
Czcigodni Księża
Nawiązując do informacji dotyczącej 150. rocznicy śmierci założycielki żywego
Różańca, Sługi Bożej Pauliny Jaricot (9 stycznia 2012 r.), która została przekazana
wszystkim Księżom Proboszczom podczas Konferencji Rejonowych Duchowieństwa
(zob. Biuletyn Informacyjny Wydziału Duszpasterskiego, s. 17), uprzejmie informujemy,
Ŝe równieŜ nasza Archidiecezja została zaproszona przez Księdza Kard. Philippe
Barbarin, Arcybiskupa Lyonu, do duchowej jedności i udziału w uroczystościach, które
odbędą się 9 stycznia 2012 r. dla uczczenia 150. rocznicy śmierci Sługi Bożej Pauliny
Jaricot, załoŜycielki śywego RóŜańca i Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary.
W związku z tym Ks. Arcybiskup Metropolita Andrzej Dzięga zaprasza
wszystkich do trwania w duchowej jedności i poleca, aby w niedziele, zarówno
1 stycznia jak i 8 stycznia 2012 r., Księża Proboszczowie wszystkich parafii
Archidiecezji zwrócili się do wszystkich wspólnot śywego Różańca (nazywanych
powszechnie RóŜami RóŜańcowymi lub Kółkami RóŜańcowymi) z prośbą
o dodatkową, indywidualną modlitwę róŜańcowa, tj. jedną część różańca, w intencji
rozwoju Papieskich Dzieł Misyjnych i śywego RóŜańca. Wskazane byłoby także,
aby w każdej parafii została odprawiona w dniu 9 stycznia br. specjalna Msza Święta
w tej intencji z udziałem członków śywego Różańca, o której należy powiadomić
wszystkich parafian. Liturgia ta moŜe stanowić również okazję do przybliŜenia wiernym
w parafii założeń śywego Różańca i przedstawienia życia Sługi Bożej Pauliny Jaricot,
założycielki śywego Różańca i Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary, której sylwetka
jest przedstawiona w załączeniu.
Prosimy jednocześnie o przekazanie wiernym materiałów duszpasterskich
dotyczących Sługi Bożej Pauliny Jaricot, które do wszystkich parafii zostały
przekazane poprzez Księży Dziekanów:
- Plakat informacyjny o 150. rocznicy śmierci założycielki Dzieła Rozkrzewiania
Wiary i Żywego Różańca Sługi Bożej Pauliny Marii Jaricot.
- Foldery z modlitwą o beatyfikację, życiorysem i podsumowaniem pism Sługi
Bożej Pauliny Jaricot oraz informacją o jej drodze do beatyfikacji.
- Obrazki z wizerunkiem Sługi Bożej Pauliny Jaricot oraz modlitwą za wstawiennictwem
czcigodnej Sługi Bożej Pauliny Jaricot.
- Książeczki o Żywym Różańcu oraz intencjach misyjnych.
- Broszurki informacyjne nt. Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary.
- Ulotki promocyjne dot. filmów „Bądźmy misjonarzami z Pauliną Marią Jaricot”
oraz „Dusza tunezyjska”.
PAULINA JARICOT
ZAŁOŻYCIELKA PAPIESKIEGO DZIEŁA ROZKRZEWIANIA WIARY
(PAPIESKIE DZIEŁA MISYJNE) I ŻYWEGO RÓŻAŃCA
(1799-1862)
Dokładnie 9 stycznia 2012 roku mija 150 rocznica narodzin dla nieba
sługi Bożej Pauliny Jaricot (1799-1862), założycielki Papieskiego Dzieła
Rozkrzewiania Wiary (Papieskie Dzieła Misyjne) i Żywego Różańca. Z tej
okazji rok 2012 chcemy wykorzystać jako czas lepszego poznania życia
i działalności Pauliny.
Papieskie Dzieła Misyjne w Polsce planują na ten rok liczne działania
służące upowszechnianiu postaci Pauliny i jej dzieł. Również w ramach naszej
archidiecezji pragniemy upowszechnić tę postać zwłaszcza w grupach
modlitewnych wpisujących się swoim charyzmatem w założone przez Nią
dzieła.
Kim była ta dotąd mało znana postać możemy dowiedzieć się z coraz
liczniej pojawiających się pozycji wydawniczych przedstawiających życie
Pauliny. Jednym z najobszerniejszych opracowań biografii Pauliny Jaricot jest
książka Siostry Cecylii Giacovelli. Autorka ukazała w niej nie tylko wybitną
postać Lyonu, osobę pełną pomysłów, „prawdziwą córę Kościoła” – jak określił
ją papież Paweł VI – ale również całe tło wydarzeń historycznych, w czasie
których rozgrywa się akcja książki.
Sł. Boże Paulina Jaricot – piękna, młoda dziewczyna, która mając 23 lata,
w czasie kiedy ewangelizacją zajmowali się niemal wyłącznie zakonnicy,
obmyśla i rozpowszechnia proste i skuteczne dzieło współpracy misyjnej.
Gromadzi wielu świeckich, którzy duchowo i materialnie wspierają dzieło
misyjne. Kochała Matkę Bożą, która ją do siebie pociągała poprzez modlitwę
różańcową: „Wszystkie łaski, wszelkie światło czerpałam z tajemnic
różańcowych i one uczyniły moje życie owocnym”. Po trzech latach „pustyni”
Duch Święty podsuwa jej myśl, by na wielką skalę zorganizowała nieustanną
modlitwę różańcową – powstaje Żywy Różaniec (w roku 1826). Napisała
wtedy: „Najważniejszą... rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą
wszystkich”.
Papież Leon XIII w breve z 13 czerwca 1881 roku napisał m.in.: Paulinie
Jaricot ...zawdzięczamy szczęśliwy pomysł rozdzielenia wśród piętnastu osób
piętnastu dziesiątków Różańca. W ten sposób [...] cudownie rozpowszechniła
i czyniła nieustanną modlitwę do Matki Bożej.
Za swoją wybitną działalność na rzecz Kościoła, Paulina nie została
nagrodzona i otoczona powszechnym szacunkiem. Jej życie to pasmo trudnych
doświadczeń. Najpierw dotyka ją przedwczesna śmierć jej najbliższych. Kiedy
ma zaledwie 15 lat, umiera jej mama, za wcześnie umierają również jej siostry
i brat, także jej ukochany tata, co powoduje, że pozostaje tak naprawdę sama.
Dzięki głębokiej wierze zakotwiczonej przede wszystkim w Eucharystii,
nie poddaje się tym trudnym doświadczeniom. Nie powala jej nawet ciężka
choroba serca, z której w cudowny sposób zostaje uzdrowiona.
Najtrudniejsza do przyjęcia jest ludzka podłość. Najpierw Paulina zostaje
pozbawiona tytułu założycielki Dzieła Rozkrzewiania Wiary i posądzona
o niewłaściwe wykorzystanie funduszy.
Straciła cały majątek, została wpisana do rejestru ubogich,
z wierzycielami na karku, opuszczona przez wszystkich, niewinnie oskarżona.
Na koniec umiera w ogromnym cierpieniu, a towarzyszy jej tylko jedna wierna
przyjaciółka.
Oprócz działalności na rzecz ewangelizacji, Paulina podejmowała liczne
starania, aby ulżyć prostym robotnikom, którym nie wystarczało na chleb.
A mogła żyć w luksusie, bez trosk. Jej ojciec – producent jedwabiu, który dzięki
pracowitości i zaradności był jednym z najbogatszych przedsiębiorców
w Lyonie, pozostawił jej ogromny majątek.
Paulina Jaricot to zwykły człowiek ze wszystkimi słabościami, ale też
z niezwykłą wiarą, determinacją i geniuszem misyjnym. Po śmierci w jej
rzeczach osobistych znaleziono karteczkę: „Kochałam Jezusa Chrystusa ponad
wszystko na ziemi i z miłości ku Niemu bardziej niż samą siebie kochałam
wszystkich, którzy byli obciążeni pracą lub cierpieniem”. Te słowa są
przesłaniem dla każdego członka Żywego Różańca, bowiem miłość jest
owocem modlitwy różańcowej odmawianej całym życiem.
Warto poznać tę niezwykłą osobę i zaczerpnąć z jej duchowego
bogactwa. A modląc się do niej, uzyskać łaskę, która może przyczynić się do
wyniesienia jej na ołtarze.

odsłon: 1739 utworzono : 2011-12-30 19:11 Do góry